PRAWA DZIECKA

DZIECKO MA PRAWO:

• AKCEPTACJI TAKIM JAKIE JEST

• SPOKOJU I SAMOTNOŚCI, GDY TEGO POTRZEBUJE,

• INDYWIDUALNEGO PROCESU I TEMPA ROZWOJU,

• AKTYWNEJ DYSKUSJI Z DZIEĆMI I  DOROSŁYMI,

• AKTYWNEGO KSZTAŁTOWANIA KONTAKTÓW SPOŁECZNYCH I OTRZYMANIA W TYM POMOCY,

• ZABAWY I WYBORU TOWARZYSZY ZABAWY,

• POSIADANIA OSÓB ODPOWIEDZIALNYCH I ZAANGAŻOWANYCH, DO KTÓRYCH MOŻE SIĘ ZWRÓCIĆ,

• SPOLEGLIWYCH UMÓW I KONTAKTÓW Z DOROSŁYMI

• BADANIA I EKSPERYMENTOWANIA,

• DOŚWIADCZANIA KONSEKWENCJI WŁASNEGO ZACHOWANIA,

• RÓŻNORODNEGO, BOGATEGO W BODŹCE I PODDAJĄCEGO SIĘ PROCESOM TWÓRCZYM OTOCZENIA,

• SNU I WYPOCZYNKU, JEŚLI JEST ZMĘCZONE, A NIE DO SNU „NA ROZKAZ”,

• JEDZENIA I PICIA, GDY JEST GŁODNE I SPRAGNIONE, ALE RÓWNIEŻ PRAWA DO NAUKI REGULOWANIA WŁASNYCH POTRZEB,

• ZDROWEGO JEDZENIA,

• WŁAŚCIWIE ZORGANIZOWANEGO PROCESU WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNEGO,

• OCHRONY PRZED WSZELKIMI FORMAMI WYRAŻANIA PRZEMOCY FIZYCZNEJ, BĄDŹ PSYCHICZNEJ,

• OCHRONY I POSZANOWANIA GODNOŚCI OSOBISTEJ,

• ŻYCZLIWEGO, PODMIOTOWEGO TRAKTOWANIA W PROCESIE WYCHOWAWCZYM,

• SWOBODNEGO WYRAŻANIA SWOICH MYŚLI I PRZEKONAŃ TAK, BY NIE NARUSZAŁO TO DOBRA INNYCH OSÓB,

• POMOCY W PRZYPADKU TRUDNOŚCI W SAMOREALIZACJI I ZASPAKAJANIU NATURALNYCH POTRZEB ŻYCIOWYCH.

APEL TWOJEGO DZIECKA

Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cię poproszę. Niektórymi prośbami jedynie wystawiam Cię na próbę.

  Nie obawiaj się postępować wobec mnie twardo i zdecydowanie. Ja to wolę, bo to daje mi poczucie bezpieczeństwa.

  Nie pozwól mi ukształtować złych nawyków. Ufam, że Ty mi pomożesz wykryć je w zarodku.

  Nie rób tak, abym czuł się mniejszym niż jestem. To jedynie sprawia, że postępuję głupio, aby wydawać się dużym.

  Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami. Potrzebne mi są również doświadczenia bolesne.

  Nie rób tak, abym swoje pomyłki uważał za grzechy. To zaburza moje poczucie wartości.

  Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię: „Ja Cię nienawidzę”. To nie Ciebie nienawidzę, ale Twojej władzy, która mnie niszczy.

  Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. One jednak przyciągają Twoją uwagę, której potrzebuję.

  Nie gderaj. Jeśli będziesz tak robić, to będę się bronił przez udawanie głuchego.

  Nie dawaj pochopnych obietnic, bo czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich później nie dotrzymujesz.

        Nie przesadzaj co do mojej uczciwości. To mnie krępuje  

     i doprowadza do kłamstwa.    

  Nie zmieniaj swych zasad postępowania ze względu na układy. To wywołuje we mnie zamęt i utratę wiary w Ciebie.

  Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania. W przeciwnym wypadku zobaczysz, że przestanę Cię pytać, a informacji poszukam gdzie indziej.

  Nie mów mi, że mój strach i obawy są głupie. One są dla mnie bardzo realne.

  Nigdy nawet nie sugeruj, że Ty jesteś doskonały i nieomylny. Przeżywam bowiem zbyt wielki wstrząs, gdy widzę, że nie jesteś taki.

  Nigdy nawet nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną jest poniżej twojej godności. Uczciwe usprawiedliwianie się wzbudzi we mnie nadzwyczajną serdeczność ku Tobie.

  Nie zapominaj, że lubię eksperymentować. Nie zabraniaj mi eksperymentować, gdyż bez tego nie mogę się rozwijać.

       Nie zapominaj, że szybko rosnę. Jest Ci zapewne trudno dotrzymać mi kroku, ale – proszę Cię – postaraj się!